Een Dilatorische Cardiomyopathie (DCM) is een ziekte van het myocard, (hartspier), welke gedeeltelijk zijn vermogen om te kunnen samentrekken (contractiliteit) verliest, waardoor het bloed uit het hart minder krachtig kan weggepompt worden in de bloedvaten.
Als gevolg van de verminderde contractiliteit blijft er meer bloed in de hartkamers staan na elke hartslag, wat aanleiding geeft tot een “volume-overbelasting”, en uiteindelijk resulteert in een uitgerokken (gedilateerde) hartspier, vandaar de naam “Dilatorische Cardiomyopathie.
De hartspier heeft niet meer de kracht om een voldoende hoeveelheid bloed in de bloedvaten te pompen, waardoor de perfusie van organen in het gedrang komt. Met een verminderde doorbloeding van de skeletspieren krijgt de hond een verminderd uithoudingsvermogen.
De volume overbelasting van de hartkamers zal ook het linker atrium (de voorkamer die net boven de linker kamer ligt en enkel gescheiden is door de mitralisklep) doen uitzetten. Het linker atrium dilateert, waardoor ook de druk in de linker voorkamer en opgaande de druk in de longbloedvaten doet stijgen. Door een verhoogde druk in de longbloedvaten lekt er water naar de longen (longoedeem).
Longoedeem is niets anders dan congestief hartfalen en dit vraagt altijd een adequate behandeling.